titrenir mi?
gün batımını izlerken
avuçlarında gelincik lekeleriyle
ve etrafında telaşlı kuşlar
kızıl bir öpüşle kucaklarken
bıraktığı kokuyu gökyüzüne
elveda demeye utanılır mı?
gülüşler saklarım yastığın altına
günaydın derken alsın diye güneş
çünkü hayat toplar gelir,
damarlarımdan kavrar
korkmam terlemekten
çünkü bilirim iyidir güneş
iyi gelir.
bulutlar ardına gizlenmesin diye
sevdiği şarkıyı mırıldanırken
ellerim ellerimde
bir akarsuyu dinledim
hiç güneş olmamış o,
karanlık, parlarmış yanında
o zaman farkettim kör olduğumu.
bu bir akşam üzeri değil
gün batımı da.
bu bir can çekişi kirpiklerin.
çek çıkar batır diyorlar aşkını,
kıvranmasın.
peki onun neyi var çıkartacak?
batıyorken ben.
