ben böyleyim. döke saça değer veriyorum. kaybedecek bir şeyim yokmuş gibi. toprağa çekirdek savuruyor gibi. her hücremle sarmalıyorum onu. ayrı bir vücut olmak zoruma gidiyor. ondan uzakta kendime tahammül edemiyorum. istediğim sadece anlaşılmak. öyle durduğum yerde, otururken, yürürken... söylemediklerimin duyulmasını istiyorum. insan üstü bir şey bu farkındayım. sınırlarında takılan bedenlerimizin aksine, ruhlarımızın birbirine karışmasını istiyorum duman gibi. çok mu?
