29 Şubat 2012 Çarşamba

kıymık acısı

koskoca sevgiler kuşatmışsa da, sıkıcı dertlerle boğuşuluyorsa da  o küçük(!) kıymık öyle bir acıtır ki, koskoca sevgiler yetmez alışmaya, sıkıcı dertler dağıtamaz kafayı... sonsuz olan ruh kadar kalıcılığını ilan eder. yaşam ya da ölüm korkutamaz onu. anlamsız kalır hayat; acıyı dindirmeye çaresi yoksa külfet değil de nedir?

bu acı tek bir bedene ait olmaz, tek kişilik olamaz.

ama ben ölü değilim, gözlerim ölmüş olabilir. ben hala nefes alıyorum. öyle nefes alıyorum ki can geliyor mezarlıklara. kan görüyor rüyadakiler.

öyle nefes alıyorum ki eksilirken her zerren bana ekleniyorsun. ben sığamıyorum dünyaya, sen daha çok ısıtıyorsun.

bir gün gelecek eksileceğin hiç bir şey kalmayacak. sesimle titreyebilecekken kuşlar hiç olmadığım kadar suskun olacağım. sen göremeyeceğim kadar yakınımda olacaksın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder