semazen

dönüyor dünya
dönüyor istanbul
ama başı dönmüyor yeni camii nin
eminönünün benzi solarken
hiç düşmüyor beyazıt
laleli, sancıdan iki büklüm..
semahını görenleri hayran bırakıyor
süleymaniye
oysa haliç durup durup öğürüyor,
her iskelede kusuyor içini.
ney sesleri geliyor eyüpten, fatihten...
şehir yüzünü yıkıyor ezan vakitlerinde
martılar
secdeye iniyor...

çok dağıldım çömlekçi
her yerim her yerde
ben bu semahta olmalıydım
kollarım düşüyor
usta ellerine kaldım, doğrult beni.
yak özümü ocakta, sonra
giydir.

çok dağıldım çömlekçi
midem bulanıyor.