10 Ocak 2014 Cuma

oyun olur muydu aşkla. kaçıp kovalamaca çocukça şeylerdi. acı verirlerdi üstelik sadece. sevdiğinde, çok sevdiğinde sakınamazdın hani. taşardı parmaklarından kirpiklerinden. döne döne dans etmekti ya bırakmazdın elini. çok sevince ama çok sevince bu iyi bir şeydi iyi gelirdi. affetmek, affedeni mutlu ederdi en çok. bir gülse kızgınlık mı kalırdı. hemencecik bırakırdın kendini. kaybetmezdi çok seven huzur dolardı cepleri. neyin karşılığında huzur alırdı düşünmek aklına gelmezdi. işte bu benim sevgim diye sunduğunda pek bi kıymetli zannederdi sevgisini.

bu hayatın gerçeği mi yoksa yazgı mı sanırım bilemeyeceğim. seven de aynı sevmeyen de seviyorum diyen de. korkmadan çekinmeden ne varsa içinde ortaya sermek dünyada yapılacak iş değil.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder