29 Ocak 2011 Cumartesi

mağlup

silahımı kaybettim. askerlerim öldüler. çadırım paramparça. topraklarımda bana ait sadece kan var.
ama bitmedi.. yakmak, yıkmak yetmiyor düşmana.  mağlubiyetim ilan edilmeden yok olucam. sanki hiç savaş olmamış gibi olucak sadece o kalıcak.

kanın buruk tadıyla doldu ağzım. ruhum ağır ağır siliniyor. yüzüme çakılan tebessümü kimse indiremez artık.

dönülecek yer yok. çok ufak benzer bir özellik yetiyor hala tersyüz olmama.


ben meğersem Don Kişot'muşum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder