baba

gel dedi babam. gel, biraz konuşalım senle..
"bu yaşta senin için gecesini gündüzüne katan babanı mutlu etmek istemiyor musun?"

"ama sen hayatımı okul ve yurt arasında geçirmem gerektiğini düşünürken ve zamanın gerektirdiklerine bu kadar sığ bakarken nasıl mutlu edebilirim seni?"

"durup ne yapıyorum ben, hangi yoldayım deyip gerçeğin farkına varma zamanın gelmedi mi?"

"yaşadıklarımdan hiç pişman değilim ben."

"bir gün mezarıma gelip 'sen haklıymışsın baba!' diye ağlayacaksın. sen ve diğerleri."

güldüm..

bunu babam hep der.

gerçekçi gelmese de bi kuşku bırakır bu kehanet bana.
.
.
.

"hadi senle baba kız bi sarılalım.."

gözleri dolar babamın. bu türlü konuşmalardan sonra ağlamaklı olur. seni sevdiğimden böyle konuşuyorum der. küçüğümsün benim. içim yanıyor.. bense emanet bir kucaklamayla sarılırım. yüzüne bakamam. oysa içimden çok farklı şeyler geçer.

onu ne kadar sevdiğimi hiç bilmeyecek...


bilmiyorum baba. neden böyle?


linke tıkladığında direk albüm çalmaya başlıyor. babama nolmuş şarkısını seçersen mutlu olucam ;)
nil karaibrahimgil-babama n'olmuş