4 Şubat 2011 Cuma

kör gibi

insan görmezse boğulur zanneder. mevsim kıştan bahara dönmeyecekmiş gibi. gece yattığında sabaha kalkamayacakmış, içtiği her su zehirli, karşılaştığı her yabancı katilmiş gibi. karşıdan karşıya geçerken arabalar çarpacakmış, camlardan hayalet fırlayacakmış, merdiven basamakları hiç bitmeyecekmiş gibi.

insan görmezse bir daha göremeyecekmiş gibi olur. yavaş yavaş silinir gerçek. hayaller parlaklaşır. hangisini seviyorsun deseler cevap veremez. sıkılmış portakalı daha şanslı bulur kendinden.

insan görmezse özler. soğuk gecelerde üzerinden çekilen yorganı ister gibi ister. üşür çünkü. titrer.

insan görmezse acır. terin kesik yarasını sızlatması gibi yanar.

ama insan görmediği zamanlarda da nefes alır. konuşur. acıkır, yemek yer. susar, su içer. gezer dolaşır. şarkı bile söyler. üzülür, ağlar. sevinir, güler.
insan görmese de yaşamaya devam eder.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder