küçüktüm. hakkında bildiklerim benden de küçüktü. biz kaç kardeştik gerçekten. o dört rakamında ben ne kadardım. benim abim var derken acaba abi kavramından ne kadar haberim vardı. öz bir yabancıdan farkımız neydi. peki niye çok sevdim seni o kadar. sen niye sevdin beni? ilk defa yurt dışına giderken otobüsü geri döndürüp bana sarılmışın ya. hatırlamıyorum işte. sigara içtiğini babama söylemeyeyim diye tembihlemene rağmen ilk fırsatta ellerimle dört yaparak abim bu kadar sigara içti demişim. bunu da hatırlamıyorum..
biraraya geldiğimiz o bir haftalar onbeş günler rüya gibiydi benim için. işte bu adam benim abim diye basbas bağırırdı gözlerim. beni anlayan beni seven o olmasaydı ne yapardım dediğim adam bu diye..
her gelişinde sen yaşlanmış ben büyümüş(!) oldum.. sıradan bir büyük gibi uyarmaya başladın artık. beni anladığını söylemene rağmen.. evet anladığını biliyorum. bana güvendiğini de. ben burda yaşıyor olsaydım çok daha sıkı bi hayatın olurdu dedin. doğru.. şimdiki gibi başıma buyruk olamazdım. ama aynı odayı paylaştığım bi abim olurdu. neyi sevip neyi sevmediğini bilirdim. konsere gitmek için üniversiteye gitmeyi beklemezdim. beni zorla fenerli yapar maçlara götürürdün. birlikte yemek yapardık. belki seni bu kadar sevmezdim. belki kavga bile ederdik. ama benim abim var derken dolu dolu hatırlardım anılarımızı.
istediğin gibi değilim. endişeleniyosun. uygun bulmuyosun düşündüklerimi. bencilim sana göre. sınırları zorluyorum. çizgiyi aşıyorum hatta. annemle aramı düzeltmemi istiyorsun. yadırgamıyorum bunu. tanımıyosun çünkü beni. şu saatten sonra da bişileri değiştiremeyiz. ama yine ben senin yanındayken işte bu benim abim diye bağırıyor gözlerim. genellemelerde ayrı tutuyorum hala. mükemmel olmasa da mükemmele en yakınsın benim için. o da sigara içtiğin için yani. içmesen mükemmelsin. hala geldiğinde sanki hiç gitmemişsin oralara, bi saat önce berabermişiz hissini duyuyorum. ve hala her gidişinde araban sokaktan dönüp görüş alanımdan çıkınca hüngür hüngür ağlıyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder