yazmiycaktım oysa ki. iftar saati anneme kızdığımda da yazasım gelmişti. ama tuttum kendimi. şimdi hiç kasmıyorum. neyi saklamaya çalışıyorum ki sanki. insanları gözümde büyüttüğüm için başıma geliyor bunlar. annemi büyütmüyorum gerçi. herneyse kızgınım işte. kaybeden ben değilim ama.. aması yok!!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder