19 Ağustos 2010 Perşembe

sızlayan yara olarak gitar..

bir sevgi pörtlemesiyle yazıyorum. çünkü biricik bir insan yazmam gerektiğini söyledi. seni seviyorum biricikim. muckss.. mevzu bahis olacak konumuz bu akşam naçizane bendenizin yüreğinde sızlayan bir yaradır. efendim çok fazla uzatmadan mevzuuya gireceğim.

benim bir ev arkadaşım var efendiler. şimdi değil ama ben ona eski ev arkadaşım demeye utanıyorum. o benim her zaman ev arkadaşım olarak kalıcak. güzel insan.. ahh. özledim. :( evet. o insan ara tatilin bitimine yakın gitar kursuna kayıt açılmış diye haber verdi. ben de bi ilgi öbeği oluştu tabi. ne de olsa müzüğü severim. hemi de gitarlan yapılırsa. işte koştura koştura bi heycan bi sevinç başladım kursa. hayatımın dönüm noktalarından biri oldu bu. harika bir hocayla tanıştım. ona harika kelimesi hafif de kaçıyor olabilir. duruşu, sesi, kültürü, bilgisi, insana yaklaşımı, sabrı, mütevaziliği... her şeyiyle insanı büyüleyen bir varlık. allah sizi inandırsın, eğer hala gitara devam etmek istiyorsam sırf o hocanın sohbetinde bulunmak için. sırf onla biraz daha aydınlanmak için. yoksa benim asıl istediğim yan flüt. çocukluk hayalimin ölene kadar hayal kalmasını istemiyorum. ama yine de erteliycem. öyle bir gitar çalışı var ki anlatamam. ondan iyisini dinlemedim desem bence yalan olmaz. kendisinin götürdüğü bir gitar konserine gitmiştik. çok sıkıldım. çekmedi. ama hocamın derste çaldıkları o kadar büyülüyor ki insanı. o an asla tahmin edemem yüz ifademi. gitarımı kucağıma alıp yanağımı yaslıyorumdur muhtemelen ve ağzım açık dinliyorumdur. o derece güzel çalıyor. üstelik üniversiteden sonra ciddi anlamda başlamış çalmaya. ve şu anda geldiği nokta inanılmaz.
gitardan çok beklentilerim yok açıkçası. akorları biliyim. bi şarkıyı duyduğumda ezgisini akorunu arpejini çıkartabileyim. ve kendi bestemi yapabileyim yeter. :D küçümsemiş gibi duruyorum değil mi? ama öyle daha ne isteyim. aslında başlarken ki heycanım ve hırsım olsa kısa zamanda başarabilirim bunu. belki.. ama her işte olduğu gibi giderek sönüyorum. bu sefer böyle olmasın ne olur. işte yazımın sebebi bu aslında. kendimi motive etmeye çalışıyorum. az zamanım kaldı ve ben diğerlerine yetişmeliyim bu arada. oof! :/

vakit kaybetmemem lazım dear. sım sıkı kucaklıyorum seni. hep benimle kal :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder