19 Ağustos 2010 Perşembe

adressiz mektup

Bir gün biri gelicek ve bu satır aralarında kendini bulmaya çalışacak. nasıl bulur ve okur bilemiyorum. ihtimal ihtimaldir. ve işte ona sesleniyorum; sen şu sıralar mutluluktan beni unutmuş olsan da ben burda sıkıntıdan acılarımı kemiriyorum. yapamıyorum işte, yeter ki mutlu ol diyemiyorum. sana aşık değilim çünkü ya da bağımlı.. bilemiyorum. ele avuca sığar anılarımız olmadı senle. alışkanlık haline gelmedin. ama bunlar fani problemler. senin zamandan çok uzak önemin var bende. her kızın beklediği bir prens vardır. ondan mavi gözlü çocukları olacağı prens. işte sen hayalimin vücut bulmuş haliydin. ufak tefek detayları gözardı edersek tabi. herşeye rağmen her halinle kabullenerek kollarımı açmıştım sana. geliyordun. adımların bana dönüktü. olmadı. alışırım sanıyorum. bu tür olayları çabuk atlatırım ben. ama hayallerimin başrol oyuncusunu katletmek kolay olmuyor.

acın köpük gibi.. yavaş yavaş kabarıyor şişiyor içimde sonra katılaşıp koca bir kütle haline geliyor. şu son günlerde 1,5 kilo almamı garipsemiyorum bu yüzden. ağlayabilsem belki o sertleşen kütle yumuşar, daha kolay olur ama ağlayamıyorum da. böyle kazık gibi kalakaldım. herneyse sevgili prens burayı günlüğüme çevirdim sayende. hoşçakal..

kelly clarkson- because of you

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder