19 Ağustos 2010 Perşembe

dip ses: unutamıyorsun!

belki de gerçekten yoktur senden iyisi. belki de pabucumun rakçısı derken hiç kimsenin anlayamayacağı bi özlem vardır sesimde. onu artık yenisi düşünsün derken de bi öfkeyi yutkunuyorumdur. az daha ağlıyordum demesem belki de ağlicaktım sayende. ayran gönüllü olmam güzel değil. ama şimdi acaba ayran gönüllü değil miyim diye şüpheye bile düştüm. kimse yok çünkü. kahkahalarımla hafızamdaki suretini bastıramıyorum. sorduğum sorunun cevabını merakla beklediğim kimse yok. derdini dinleyip dertlendiğim kimse yok. uyursam geçer biliyorum. kalktığımda yine küçümser bi edayla pabucumun rakçısı. banane ondan diyebilirim. daha gencim etrafta kimbilir kimler var diye umutlana da bilirim. nasip değilmiş diye tevekkül de edebilirim. ama ışıklar sönüp yalnızca kendi sesimi duyduğumda hep başa dönücem. evet senden iyisi yok meleğim dicem. bahtıma tükürücem nitekim. ve rüyamda seni göreyim diye binlerce dua edip gözlerimi uykuya teslim edicem.

ölünür de

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder